[Puisi] Tilik - U. Gunawan

 

TILIK

Ing griya lawas, ingkang pinuju tilik,

Karsa ngaturaken sembah, lan ukara wilujeng.

Nanging, ingkang katon, namung keheningan sepi,

Kados bumi tanpa udan, ingkang garing lan sepi.

Ingkang kaping rumiyin, dados guneman lan guyonan

Saiki, namung ingkang kasisa, kenangan ingkang lami.

Kados rembulan ing wengi, ingkang cahya ingkang redup

Nanging tetep ngengetaken ingkang sampun kapungkur.

Ingkang sampun tuwin, badhe ngantos ingkang pungkasan,

Ingkang gesang punika, namung satunggaling lelampahan.

Kados kali ingkang mili, tumuju ing sagara,

Ingkang pungkasan, sedaya bakal wangsul.

Mugi-mugi, ingkang sampun tindak, dados leluhur ingkang mulya,

Nampi pangestuning kita, ingkang taksih gesang ing donya.

Aamiin.

Purwokerto, 17 September 2024.

U. Gunawan.